“ก้าวต่อไป” แม้ว่าจะไม่ชัดเจน (หรือเคย) เสมอไป เมื่อเขาแสดงให้ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งบนเตียงและมอง

ออกไปที่ภูมิทัศน์ของเมืองอย่างเหม่อลอย เช่นเดียวกับที่เขาทำในMorning Sun ในปี 1952 (ปัจจุบันอยู่ในคอลเลกชั่นของพิพิธภัณฑ์ศิลปะโคลัมบัสในโอไฮโอ) เป็นไปได้ว่าหลังจากตัวอย่างใน ซึ่งฮอปเปอร์ได้วาดภาพเธอ เธอลุกขึ้นและทำกิจวัตรประจำวันของเธอ แม้ว่าอาการซึมเศร้าของเธอจะยังคงอยู่ แต่อย่างน้อยเธอก็ออกจากบ้านไป ซึ่งไม่เหมือนกับพลเมืองที่ห่างเหินทางสังคมจำนวนมากในโลกตอน

นี้แม้ว่าจะเป็นการยากที่จะอธิบายภาพวาดของ Hopper 

ว่าเป็นภาพที่ยกระดับในทางใดทางหนึ่ง แต่ใคร ๆ ก็พูดได้ว่าพวกเขามองโลกในแง่ดีเพียงเล็กน้อย แม้แต่จินตนาการที่รกร้างที่สุดของเขาก็ยังเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ และฉากในตอนกลางวันหลายฉากของเขาก็อาบไล้ไปด้วยแสงแดดที่ส่องเข้ามาจากหน้าต่าง ความสนใจในเรื่องไฟประดับที่มีมาอย่างยาวนานนั้นเกิดจากวัยเด็กของเขา เมื่อฮ็อปเปอร์มีความสุขที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ส่องเข้ามาที่ชั้นบนของ

บ้านครอบครัวของเขาในไนแยค รัฐนิวยอร์ก“มีความอิ่มเอมใจ

เกี่ยวกับแสงแดดที่ส่วนบนของบ้าน” ศิลปินเคยกล่าวไว้ ในกรณีนี้ ให้เราสร้างภาพเหมือนในฮอปเปอร์และเพลิดเพลินไปกับแสง ซึ่งเป็นสิ่งที่เล็กที่สุดแต่ก็ใหญ่ที่สุดในตอนนี้ด้วยหลายๆ คนทั่วโลกรวมตัวกันเพื่อออกกองทุนบรรเทาทุกข์จากไวรัสโคโรนา ภัณฑารักษ์Hans Ulrich Obristได้เปิดเผยแนวคิดของเขาเองที่จะช่วยส่งเสริมการสร้างงานศิลปะในช่วงเวลาที่เกิดโรคระบาด: โครงการศิลปะสาธารณะขนาด

ใหญ่ในระดับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ของแฟรงกลิน ดี. รูสเวลต์ – 

โครงการบรรเทาทุกข์จากการทำงาน ในรายละเอียดแผนการของเขาต่อเดอะการ์เดียนเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา Obrist อ้างถึงข้อตกลงใหม่ของ Roosevelt ซึ่งเป็นโครงการงานศิลปะสาธารณะและผู้สืบทอดโครงการ นั่นคือ Works Progress Administration ซึ่งจ้างงานชาวอเมริกันมากกว่า 8 ล้านคน และบางส่วนให้เครดิตกับการเปิดตัวอาชีพของ Jackson Pollock และ Mark Rothko—เป็นหนึ่งในแรงบันดาล

ใจสำคัญของเขา“ด้วย WPA พวกเขาเข้าสู่ชุมชน: 

ศิลปินได้รับเงินเดือนและสามารถค้นคว้าและสร้างงานในยุคข้อตกลงใหม่” Obrist ซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการฝ่ายศิลป์ของ Serpentine Galleries ในลอนดอนกล่าวต่อ  Guardian “มันให้งานแรกและค่าคอมมิชชั่นแก่ผู้คนจำนวนมาก”บทความที่เกี่ยวข้องหญิงผิวดำคนหนึ่งนั่งอยู่ในแกลเลอรียาวที่เรียงรายไปด้วยประติมากรรมนามธรรมขนาดใหญ่ที่สร้างจากทองแดงและเส้นใยที่ผูกเป็นปมเป็นเวลาหลาย

ทศวรรษที่ศิลปินและนักเขียน ใช้สิ่งที่เป็นนามธรรมเพื่อเผชิญหน้า

กับการเหยียดเชื้อชาติการเล่น ‘Elden Ring’ มีอิทธิพลต่อรายการใหม่ของ Hans Ulrich Obrist เกี่ยวกับวิดีโอเกมและศิลปะอย่างไรตั้งแต่ปี พ.ศ. 2478 ถึง พ.ศ. 2486 ศิลปินที่เข้าร่วมโดย PWAP และ WPA ได้ผลิตงานศิลปะสาธารณะประมาณ 15,000 ชิ้น รวมถึงภาพจิตรกรรมฝาผนัง โปสเตอร์สร้างแรงบันดาลใจ และประติมากรรมสำหรับสถานที่ราชการ Pollock และ Rothko ซึ่งทำงานเป็นนักวาดภาพฝาผนัง ร่วม

Credit : เว็บสล็อต