หนึ่ง โทรศัพท์ดังขึ้น “สวัสดี. พอล คาสมิน. ฉันได้ยินเกี่ยวกับคุณมาบ้างและคิดว่าฉันควรโทรหาคุณดี

กว่า”พอลขับรถบีเอ็มดับเบิลยูของเขาไปที่สตูดิโอของฉัน ซึ่งในตอนนั้นเต็มไปด้วยภาพวาดนกที่ดูไม่เชยและผิดสมัย เขาสวมสูทขนสัตว์ที่สั่งทำพิเศษและแดงก่ำ ท้วม และเพรียวบางในเวลาเดียวกัน ฉันคิดว่าเขาดูเหมือนสัตว์ตัวเล็กๆ ที่งุนงงจากหนังสือของเบียทริกซ์ พอตเตอร์ เขาจ้องมองทุกอย่างอย่างระมัดระวังและเป็นเวลานานอย่างเลือดตาแทบกระเด็น เขาเงียบ ฉันไม่ได้รับการสนับสนุน ในที่สุดเขาก็

พูดว่า “ฉันชอบทุกอย่างที่ฉันได้เห็น” ในเวลาไม่นาน

เขาก็เสนอให้ฉันแสดงเดี่ยว หลังจากนั้นไม่นาน เขาจัดการเรื่องการขายและสนับสนุนให้ฉันลาออกจากงานและใช้เวลาทั้งหมดของฉันในสตูดิโอ “เราจะจัดการเรื่องนี้เอง” คือคำตอบมาตรฐานของพอลต่อเหตุการณ์ทางการเงินและความทุกข์ทางอารมณ์ของฉัน เขามักจะแยกแยะออก เมื่อเขาอยู่เบื้องหลังอาชีพของใครบางคน เขาทำหน้าที่เป็นยาต้านความวิตกกังวลสำหรับศิลปินที่คลั่งไคล้ “นี่คือสิ่งที่เราจะ

ทำวอลตัน ฟอร์ด ถ่ายโดย พอล แคสมินวอลตัน 

ฟอร์ด ถ่ายโดย พอล แคสมินพอล คาสมินเมื่อเราเริ่มอยู่ด้วยกัน Paul มีแกลเลอรีของเขาที่ Grand Street ตรงข้ามกับ Lucky Strike “ร้าน” ตามที่เขาเรียกว่า มีขนาดประมาณช่างตัดผม เขามักจะเรียกตัวเองว่าเป็นเจ้าของร้านและพื้นที่แกลเลอรีของเขาว่า “ร้านค้า” ฉันตื่นตระหนกก่อนการแสดงครั้งแรกในปี 1997 “แกลเลอรีจะจ่ายค่าเช่าได้อย่างไรถ้าไม่มีใครซื้อของของฉัน” พอลพาฉันเข้าไปในห้องหลังเล็ก

อย่างเงียบๆ เขาให้ฉันดูรูปถ่ายแมนเรย์และภาพวาดฮอคนีย์ 

เขากล่าวว่า “ชายชราเหล่านี้จะจ่ายค่าเช่า” จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ภาพวาดของฉัน “ตราบใดที่คุณวาดภาพแบบนี้ต่อไป คุณก็ไม่ต้องกังวล” การแสดงขายหมดในช่วงสองสามวันแรกคุณสามารถวางใจ Paul ได้สำหรับคำอธิบายสองคำที่เงียบสงบ คล้ายแมว ของคนที่คุณไม่รู้จักในงานเลี้ยงอาหารค่ำหรือที่งานเปิดตัว “รวยอย่างน่ากลัว” “โง่เง่าสิ้นดี” “น่าเบื่อสุดๆ” “เจ้าเล่ห์ชะมัด” ครั้งหนึ่งเขาเคยพูดกับฉันว่า “ใน

อเมริกา ผู้คนมักพูดว่าพวกเขาต้องการเป็นคนดีและสนุกสนาน 

โอ้พระเจ้า ช่างเป็นฝันร้ายจริงๆ” แต่แน่นอนว่าพอลเป็นคนดีมาก และเขาก็สนุกมากเมื่อประมาณ 15 ปีก่อน ฉันพบว่าตัวเองอยู่ในลาสเวกัสกับพอลและศิลปินอีกคนหนึ่ง เราเดินไปรอบ ๆ เล็กน้อยและพบว่าตัวเองอยู่หน้าหนึ่งในน้ำพุที่กระโดดไปตามเนื้อเพลง แฟรงก์ ซินาตร้าร้องเพลง “Lucky Be a Lady” “เห็นได้ชัดว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่น่าเกลียดที่สุดในโลก” พอลแหย่ เราเดินเข้าไปในคาสิโน พอลวางเดิมพันเล็ก

น้อยที่โต๊ะรูเล็ตและชนะทันที $800 เขาให้ฉันและศิลปิน

คนอื่นๆ คนละ 400 ดอลลาร์เพื่อเดิมพันด้วย เราทั้งคู่แพ้ทันที ฉันแทบจะอาเจียน ศิลปินอีกคนเกือบเป็นลม พอลโทรหาแพทย์ประจำบ้านล่าช้าพอลเป็นนักชิม เขาชื่นชอบการรับประทานอาหารในร้านอาหารชั้นเลิศ แต่ก็เป็นพ่อครัวประจำบ้านที่มีพรสวรรค์เช่นกัน “ฉันระแวงการทำอาหารของคนอื่นอยู่ลึกๆ” เขาจะกล่าว เขาเริ่มถ่ายรูปอาหารด้วยกล้อง Leica M6 ก่อนที่มันจะกลายเป็น “สิ่งของ” บนโซเชียลมีเดียเสีย

Credit : สล็อตเว็บตรง